-
1 biżuteria
sztuczna biżuteria Modeschmuck m;prawdziwa biżuteria echter Schmuck m -
2 biżuteria
См. также в других словарях:
biżuteria — ż I, DCMs. biżuteriarii, blm «wyroby z metali szlachetnych i drogich kamieni służące jako ozdoba kobiecego stroju; klejnoty, kosztowności» Sztuczna biżuteria. Włożyć na siebie biżuterię. Nosić biżuterię. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
sztuczny — sztucznyni, sztucznyniejszy 1. «zrobiony, wykonany przez człowieka, bez udziału sił natury; naśladujący rzecz lub zjawisko stworzone przez naturę» Sztuczne kwiaty, zęby. Sztuczna biżuteria. Sztuczny warkocz. Sztuczna skóra. Sztuczny miód.… … Słownik języka polskiego
szkiełko — n II, N. szkiełkokiem; lm D. szkiełkołek 1. «mała płytka szklana, szybka, tafelka; także: niewielki przedmiot (rzadziej naczynie) ze szkła» Szkiełko od zegarka. Szkiełko lampy naftowej. ∆ Szkiełko mikroskopowe «szkiełko do nakładania lub… … Słownik języka polskiego
błyskotka — ż III, CMs. błyskotkatce; lm D. błyskotkatek «drobna, świecąca ozdoba; biżuteria, zwłaszcza sztuczna» Błyskotki choinkowe. Obwieszać się błyskotkami … Słownik języka polskiego
świecidełko — Drobna błyszcząca ozdoba, zwłaszcza tania i sztuczna; tania biżuteria Eng. A piece of jewelry, especially cheap and fake; a trinket … Słownik Polskiego slangu